Loting

Hoi,

Vandaag afspraak gehad bij een nieuwe internist. Een professor ditmaal. Mijn vorige internist was gaan werken in een ander ziekenhuis. Eerst bloed prikken en gelijk daarna naar die afspraak. De hele ochtend al nagedacht of ik wel zou meedoen aan de loting van het onderzoek. Het is nogal een beslissing die je moet maken. Het zou namelijk een nog zwaardere chemo zijn, en ik wordt daar 100% onvruchtbaar van (JP had er al een keer over geschreven een paar blogjes geleden). Eerst werden er de uitslagen verteld over de MRI en PETscan van vorig week. Die waren goed, dus dat was fijn om te horen! De tumor is weer geslonken. Daarnaast was mijn zwangerschapstest negatief, maar dat wisten we al wel. Mijn bloedwaardes waren ook goed, dus ik kan weer met de volgende chemo beginnen aanstaande donderdag. En dan over dat onderzoek. We hadden toch wel bepaalde vragen hierover en uiteindelijk heb ik ja gezegd voor deelname aan de loting. Ik zou in de middag teruggebeld worden wat het zou worden. Ik had na dit gesprek (wat wel prettig verliep) het wel gehad met nadenken enzo. Dus wat doe ik dan? Yep ff shoppe voordat we Yuna van school ophaalden. Daarna zijn we nog ff naar de Gamma gegaan. We willen Yuna's kamer een kleurtje geven. Onderweg naar huis werd ik gebeld door de professor. Ik krijg niet die experimentele behandeling. Op dat moment wist ik ook niet wat ik op moest antwoorden. Hij vroeg of ik teleurgesteld was, ik zei dat ik het eigelijk niet zo goed weet. Toch wel gemengde gevoelens zei ik. Opluchting dat ik die zware kuren niet hoef te ondergaan, maar ook wel teleurgesteld omdat ik toch wel voor die behandeling heb gekozen. Ik denk ook wel dat het zo had moeten gaan. Dat ik ook zonder die extra zware behandeling kan. Positief nadenken en doorgaan maar. Ik blijf gewoon doorvechten en ik ga er gewoon voor. Punt.

Groetjes,
Grace