Vandaag zijn we weer naar het AVL geweest en hebben daar gesproken met een plastisch chirurg en met 'onze' internist. Ik zeg EEN plastisch chirurg, omdat ze er 5 hebben die in teamverband werken en je geen vaste chirurg toegewezen krijgt.
Met deze plastisch chirurg hebben we de reconstructie van Grace haar borsten besproken. De bedoeling is om huidbesparend tewerk te gaan. In principe zullen 'slechts' de tepels worden verwijderd en daarnaast zullen enkele incisies worden gemaakt om de openingen wat groter te maken. Hierna verwijdert de chirurg al het weefsel uit beide borsten en alle lymfklieren uit de linker oksel. Daarna kunnen de implantaten worden ingebracht, maar om er voor te zorgen dat de borsten wel een natuurlijk verloop krijgen van boven naar beneden, zullen ook de borstspieren worden losgemaakt. Het bovenste deel van de implantaten zal dan worden vastgezet onder die borstspieren. Al met al een operatie van een uur of 3. Daarna 3 dagen in het ziekenhuis blijven en verder thuis herstellen. Ze zal dan in beide borsten een drain krijgen (max. 14 dagen), maar we krijgen nog te horen hoe hier mee om te gaan thuis.
Eventueel zou er nog gekeken kunnen worden naar de mogelijkheid om Grace’ haar eigen tepels weer te gebruiken, maar we hebben al wel gezien (foto's in het ziekenhuis) dat dit een lastige procedure is.
Kort: Tepels er uit, huid weghalen uit de lies (in de vorm van een 8) en daar de tepels voor een maand of 3 dragen en daarna de omgekeerde weg nog eens bewandelen. Daarnaast was de kans van slagen niet super groot, waren er kans op complicaties en infecties. Plus je krijgt een best litteken in je lies er cadeau bij. Voor mij hoeft het al niet meer, maar Grace denkt er nog over na.
Wat vaak gedaan wordt is een tepel maken door wat huis bij elkaar te snijden/trekken en daar later een tepelhof omheen te tatoeëren. Ook daar kregen we foto’s van te zien en dat zag er best realistisch uit. Wat Grace ook mocht kiezen, gevoel zal ze er in beide gevallen toch niet meer in hebben.
Na dit gesprek zijn we even naar buiten gegaan voor wat frisse lucht. Grace wordt nu standaard misselijk als ze in het AVL is. Daarna bloedprikken en weer naar buiten. Een uur gewacht op onze laatste afspraak met de Internist.
Daar kregen we de uitslag van het bloedprikken. De Hb-waarde (haemoglobine) van het bloed van Grace was nu 5,4 en dat was toch wel erg laag (normaal voor een vrouw is tussen de 7,3 en 10). De internist stelde daarom een bloedtransfusie voor, voorafgaand aan de 6e chemokuur, zodat Grace weer wat op krachten kon komen. Grace zag een bloedtransfusie niet zo zitten en omdat ze nog maar 1 chemokuur te gaan had, ging de internist er mee akkoord als ze de transfusie niet zou doen. Ze mocht er nog over nadenken. Donderdag is de kuur.
Om de misselijkheid nog wat verder tegen te gaan heeft de internist Grace Oxazepam voorgeschreven (wordt je lekker rustig van). Daar beginnen we dan op woensdagavond al mee en hopen zo dat Grace minder last zal hebben van de psychische misselijkheid en daardoor ook beter haar medicatie zal kunnen innemen en binnenhouden. Ik hoop het stellig, want de laatste keer heeft ze 3 dagen niets gegeten.
Bedankt weer voor het lezen en groetjes,
Jan-Paul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten